ο ζωηρός μαθητής - απόψεις και προτάσεις για την εκπαίδευση
Περπατάει ο καρχαρίας; Περπατάει, περπατάει...
Στα νερά της Ινδονησίας, ο Αυστραλός βιολόγος Τζέραλντ Αλενκαι οι συνεργάτες του, ανακάλυψαν ένα νέο είδος καρχαρία. Ο ασυνήθιστος καρχαρίας μπαμπού, όπως λέγεται, ανήκει στο είδος Hemiscyllium Halmahera, έχει καφέ χρώμα με οριζόντιες γραμμές και βούλες πάνω στο δέρμα του. Ο καρχαρίας έχει μια συγκεκριμένη ιδιαιτερότητα που τον ξεχωρίζει από άλλους. Έχει έντονα, οριζόντια, σκούρα σημάδια στο κάτω μέρος της κοιλιάς του, αλλά και ένα σύμπλεγμα από 25 σκουρόχρωμες βούλες κοντά στο κεφάλι του. Έχει μήκος 70 εκατοστών και ζει στον πυθμένα του ωκεανού. Σαν ερπετό κινείται με γρήγορους ρυθμούς, με τη βοήθεια του θωρακικού και κοιλιακού πτερυγίου του, αναζητώντας τροφή στα βάθη της θάλασσας. Αιχμαλωτίζει μικρά και ασπόνδυλα ψάρια, το ιδανικό για εκείνον γεύμα
(πηγή: www.lifo.gr)
28 σπουδαία αρχιτεκτονικά μνημεία σε νυχτερινή προβολή
(το είδα εδώ)
ΤΑ ΚΤΗΡΙΑ (με την σειρά εμφάνισης στο βίντεο)
- Brandenburg Gate - Carl Gotthard Langhans - Berlin, Germany
- Arc de Triomphe - Jean Chalgrin - Paris, France
- Philharmonie Luxembourg - Christian de Portzamparc - Luxembourg City, Luxembourg
- Atomium - André Waterkeyn - Brussels, Belgium
- Palace of Westminster - Charles Berry - London, England
- Copenhagen Opera House - Henning Larsen - Copenhagen, Denmark
- Trevi Fountain - Nicola Salvi - Rome, Italy
- Belém Tower - Francisco de Arruda - Lisbon, Portugal
- L'Hemisferic - Santiago Calatrava and Félix Candela - Valencia, Spain
- Berliner Dom - Julius Raschdorff - Berlin, Germany
- Guggenheim Museum Bilbao - Frank Gehry - Bilbao, Spain
- Cologne Cathedral - Willy Weyres - Cologne, Germany
- Hungarian Parliament Building - Imre Steindl - Budapest, Hungary
- Oslo Opera House - Tarald Lundevall - Oslo, Norway
- The Shard - Renzo Piano - London, England
- Fernsehturm Berlin - Hermann Henselmann and Jörg Streitparth - Berlin, Germany
- Bode-Museum - Ernst von Ihne - Berlin, Germany
- Sultan Ahmed Mosque - Sedefkar Mehmed Agha - Istanbul, Turkey
- Alexander Nevsky Cathedral - Alexander Pomerantsev - Sofia, Bulgaria
- Tower Bridge - Horace Jones and George D Stephenson - London, England
- Prague Astronomical Clock - Mikuláš of Kadaň and Jan Šindel - Prague, Czech Republic
- Fraumünster - Staffelbach Meier and Marc Chagall - Zurich, Switzerland
- Palau de les Arts Reina Sofía - Santiago Calatrava - Valencia, Spain
- Rathaus Vienna - Friedrich von Schmidt - Vienna, Austria
- National Theatre - Maria Siklós - Budapest, Hungary
- Sagrada Família - Antoni Gaudí - Barcelona, Spain
- Roman Colosseum - Vespasian and Titus - Rome, Italy
- Under Krystallen - Schmidt Hammer Lassen - Copenhagen, Denmark
Σολομός...με τη ροή να 'ναι κόντρα!
Οι σολομοί ζουν σε κρύα νερά, με θερμοκρασία από 2 μέχρι 9 βαθμούς Κελσίου. Τα ψάρια γεννιούνται σε γλυκά νερά και παραμένουν σε αυτά για 2 με 5 χρόνια, και στη συνέχεια μετακινούνται στον ωκεανό, όπου ζουν για άλλα πέντε χρόνια.
Η διατροφή τους περιλαμβάνει ρέγγες, σαρδέλες και καλαμάρια. Μετά, όταν ενηλικιωθούν σταματούν να τρώνε και επιστρέφουν πίσω στα ρυάκια και λίμνες όπου γεννήθηκαν για να αναπαραχθούν. Το θηλυκό σκάβει με χτυπήματα της ουράς του μια τρύπα στην άμμο ή στο ψιλό χαλίκι και αποθέτει εκεί τα αυγά του. Τα αυγά στη συνέχεια γονιμοποιούνται από το αρσενικό και εν συνεχεία καλύπτονται. Τα περισσότερα ψάρια πεθαίνουν μετά την αναπαραγωγή, ενώ λίγα επιστρέφουν στον ωκεανό.
(πηγή κειμένου: βικιπαίδεια)
Θαυμάζω αυτά τα ψάρια! Γυρίζουν πίσω εκεί που γεννήθηκαν για να αναπαραχθούν και τελικά να πεθάνουν. Μια νέα αρχή και συνάμα το τέλος! Τα θαυμάζω και για ένα άλλο λόγο: σ' αυτό το ταξίδι κινούνται ενάντια στη ροή του ποταμού! Κόντρα στο ρεύμα!
(the journey of the critically endangered Snake River salmon from the coast
of Alaska to Idaho's Sawtooth Valley)
φυσικά σε αυτό το μεγάλο ταξίδι υπάρχουν και απώλειες...
όλοι θα πρέπει να ζήσουν!
"Way Back Home"... με το ποδήλατο
όμορφα τοπία, ωραία μουσική και απίστευτη τεχνική
(Way Back Home is the incredible new riding clip from Danny MacAskill, it follows him on a journey from Edinburgh back to his hometown Dunvegan, in the Isle of Skye.)
Ντομάτα: φρούτο ή λαχανικό;
αναδημοσίευση από: χορεύουν τα ποντίκια!
Αν ένας Αζτέκος σας πρόσφερε μια ντομάτα, τότε κατά πάσα πιθανότητα θα σας την έδινε για φρούτο. Βλέπετε στη γλώσσα των Αζτέκων η λέξη που χρησιμοποιούνταν για την ντομάτα σήμαινε "σαρκώδες φρούτο".
Πολλά χρόνια κύλησαν από την εποχή των Αζτέκων και η συμπαθής ντομάτα ταξίδεψε από την Κεντρική Αμερική σε όλα τα μέρη του κόσμου και καλλιεργήθηκε όπου το επέτρεπαν οι συνθήκες. Κι ενώ οι ντοματοκαλλιεργητές τη φύτευαν για λαχανικό, οι βοτανολόγοι επέμεναν ότι πρόκειται για φρούτο.
Όμως, για τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, η ντομάτα είναι λαχανικό και ...με τον νόμο, αφού έτσι αποφάσισε το Ανώτατο Δικαστήριο το 1893!
Σίγουρα θα είστε περίεργοι τι είπαν αυτοί οι μάρτυρες. Μέσες-άκρες,ο ένας απ' αυτούς είπε ότι τα λεξικά δεν μπορούν να συμπεριλαμβάνουν στους ορισμούς τους όλα τα φρούτα και τα λαχανικά, ενώ ο άλλος δε διαφώνησε με το περιεχόμενο των ορισμών.
Μετά, οι αντίπαλοι συνήγοροι συνέχισαν να διαβάζουν από τα λεξικά τις ερμηνείες των λέξεων ντομάτα, πατάτα, μελιτζάνα και ούτω καθεξής, προσπαθώντας ο καθένας να αποδείξει το δίκιο του.
Τελικά ο δικαστής, αν και αναγνώρισε ότι στη Βοτανική η ντομάτα μπορεί να είναι φρούτο αλλά στο εμπόριο δεν παίζει κάποιο ιδιαίτερο ρόλο αν το προϊόν αυτό πουλιέται ως φρούτο ή λαχανικό, κατέληξε να αποφασίσει υπέρ της ιδιότητας του λαχανικού, γιατί όπως είπε, η ντομάτα συνηθίζεται να καταναλώνεται περισσότερο ως κύριο γεύμα παρά ως επιδόρπιο.
Όταν λοιπόν κάνετε μια ντοματοσαλάτα, κατά τους Αζτέκους πρόκειται για φρουτοσαλάτα ενώ για το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ για κυρίως γεύμα! Το πώς θα χρησιμοποιήσετε αυτήν την πληροφορία, εξαρτάται από ...το πόσο πεινάτε!
πηγές:http://en.wikipedia.org/wiki/Nix_v._Hedden
http://en.wikipedia.org/wiki/Tomato
(κλικ στις εικόνες για μεγαλύτερο μέγεθος)
και για το τέλος ένα τραγουδάκι
Είσαι σίγουρος/η ότι ξέρεις καλά τη Γεωγραφία;
Τέσταρε τις γνώσεις σου παίζοντας ένα παιχνίδι!
οδηγία: Απλά στοχεύεις με το ποντίκι στο σημείο του άτλαντα που θεωρείς ότι βρίσκεται η πόλη που πρέπει να βρεις. Όσο πιο κοντά πέσεις, τόσο πιο πολλούς πόντους κερδίζεις!
Δεν είναι τόσο εύκολο όσο νομίζεις!
κλικ στην εικόνα και περιμένεις λίγο να φορτώσει το παιχνίδι
Πώς να μεγεθύνετε μια ιστοσελίδα με μικρή γραμματοσειρά
αναδημοσίευση από: το τελευταίο θρανίο της Πάτρας
Βρίσκεστε σε μια ιστοσελίδα με μικρή γραμματοσειρά που δεν μπορείτε εύκολα να τη διαβάσετε; Θέλετε να δείτε καθαρότερα μια εικόνα που είναι μικρή; Ε, ναι, πρέπει να μεγεθύνετε το παράθυρο. Αλλά πώς θα το κάνετε γρήγορα, εύκολα και χωρίς να χρειαστεί να πειράξετε τις ρυθμίσεις του υπολογιστή; Και χωρίς να επηρεαστούν τα υπόλοιπα παράθυρα, που έχετε ανοίξει και σας ικανοποιούν;
Πατάτε Ctrl και παίζετε με τον τροχό κύλισης στο ποντίκι σας.
Octopus’s garden – Beatles
I'd like to be under the sea
In an octopus' garden in the shade
He'd let us in, knows where we've been
In his octopus' garden in the shade
I'd ask my friends to come and see
An octopus' garden with me
I'd like to be under the sea
In an octopus' garden in the shade.
We would be warm below the storm
In our little hideaway beneath the waves
Resting our head on the sea bed
In an octopus' garden near a cave
We would sing and dance around
Because we know we can't be found
I'd like to be under the sea
In an octopus' garden in the shade
We would shout and swim about
The coral that lies beneath the waves
(Lies beneath the ocean waves)
Oh what joy for every girl and boy
Knowing they're happy and they're safe
(Happy and they're safe)
We would be so happy you and me
No one there to tell us what to do
I'd like to be under the sea
In an octopus' garden with you.
In an octopus' garden in the shade
He'd let us in, knows where we've been
In his octopus' garden in the shade
I'd ask my friends to come and see
An octopus' garden with me
I'd like to be under the sea
In an octopus' garden in the shade.
We would be warm below the storm
In our little hideaway beneath the waves
Resting our head on the sea bed
In an octopus' garden near a cave
We would sing and dance around
Because we know we can't be found
I'd like to be under the sea
In an octopus' garden in the shade
We would shout and swim about
The coral that lies beneath the waves
(Lies beneath the ocean waves)
Oh what joy for every girl and boy
Knowing they're happy and they're safe
(Happy and they're safe)
We would be so happy you and me
No one there to tell us what to do
I'd like to be under the sea
In an octopus' garden with you.
Αγόρασε το Ipad σου και έλα στο σχολείο (στην Αγγλία)
Στην Ελλάδα οι γονείς ανησυχούν για το αν το Σεπτέμβρη το σχολείο των παιδιών τους θα έχει δασκάλους, αν οι μαθητές ανά τάξη θα είναι 25 ή 28 ή 38, αν θα υπάρχουν πούλμαν για τη δωρεάν μεταφορά των μαθητών στο απομακρυσμένο σχολείο τους, αν θα μπορέσουν να πληρώσουν το φροντιστήριο ή τα μαθήματα αγγλικών… ακόμα και αν θα υπάρχει φαγητό στο σπίτι όταν θα επιστρέφει το παιδί απ’ το σχολείο.
Και στην Αγγλία οι γονείς ανησυχούν για το πώς θα βρουν 200-300 λίρες (230-430 ευρώ) για να αγοράσουν iPad καθώς όλο και περισσότερα σχολεία, δημοτικά και γυμνάσια, χρησιμοποιούν τάμπλετ στην τάξη. Οι μαθητές έχουν τρεις επιλογές: α) να φέρουν το τάμπλετ που έχον σπίτι, β) να αγοράσουν τάμπλετ από το σχολείο σε τιμή προσφοράς λόγω μαζικής αγοράς, γ) να νοικιάσουν τάμπλετ από το σχολείο με 14 έως 34 ευρώ το μήνα και δ) να μη χρησιμοποιήσουν καθόλου iPad.
Ό,τι ήταν κάποτε η πλάκα και το κοντύλι, αργότερα το τετράδιο και το μολύβι, έχει γίνει σήμερα το τάμπλετ. Κατανοεί κανείς όχι μόνο την επιβάρυνση για τις πιο φτωχές οικογένειες, αλλά και το πόσο άσχημα θα νιώθει το παιδί που έρχεται χωρίς τάμπλετ στο σχολείο ή όταν συγκρίνει τη δική του φτηνή συσκευή με την ακριβότερη κάποιων άλλων παιδιών.
Το ψηφιακό χάσμα (digital divide) συμπληρώνει ή μάλλον εικονογραφεί το ταξικό χάσμα, τις κοινωνικές διαφορές. Όπως γράφει ο Observer το περασμένο Σάββατο, το βρετανικό υπουργείο Παιδείας πιστεύει ότι με τη χρήση τάμπλετ μες στην τάξη μακροπρόθεσμα εξοικονομούνται χρήματα καθώς καταργούνται τα χάρτινα βιβλία. Ωστόσο, οι σύλλογοι γονέων και εκπαιδευτικών διαμαρτύρονται επειδή βλέπουν να καταργείται στην πράξη η δωρεάν παιδεία.
Η Κριστίν Μπλόουερ, γενική γραμματέας της Εθνικής Ένωσης Δασκάλων, λέει χαρακτηριστικά: «Δεδομένου ότι το Ηνωμένο Βασίλειο εξακολουθεί να ειναι μια ταξική κοινωνία, το σχολείο δεν πρέπει να διαιωνίζει και να βαθαίνει τις ταξικές διαφορές. Η υποχρεωτική αγορά ή ενοικίαση ταμπλέτας μπορεί να είναι η χαριστική βολή για οικογένειες με χαμηλό εισόδημα. Οι αλλαγές αυτές μπορεί να φαίνονται λογικές και προοδευτικές, αλλά μπορούν να αφήσουν πίσω πολλούς μαθητές… Συχνά ένα παιδί δεν θέλει να μάθουν οι συμμαθητές του ότι δεν έχει κομπιούτερ στο σπίτι ή δεν μπορεί να αγοράσει ένα τάμπλετ για την τάξη. Αν αυτές οι συσκευές δίνονταν δωρεάν από το σχολείο, τότε όλοι οι μαθητές θα είχαν την ίδια πρόσβαση στη γνώση και τις ίδιες ευκαιρίες χωρίς στίγμα… Αν αυτό δεν γίνει, ένα μεγάλο κομμάτι του μαθητικού πληθυσμού θα αποξενωθεί από το σχολείο».
Ένα άλλο ζήτημα είναι ότι η τεχνολογία αυτού του είδους απαξιώνεται σε ελάχιστο διάστημα. Π.χ το ipad πρώτης γενιάς εξαιτίας της χαμηλής μνήμης συστήματος (256mb), είναι σήμερα πιο αργό από υπολογιστή 15ετίας και κρασάρει συνέχεια, ενώ και το πιο πρόσφατο ipad 4 είναι βαρύ σαν τούβλο (το νέο μοντέλο θα είναι 35% ελαφρύτερο), σε σύγκριση με το ipad mini και το νέο Nexus 7. Πολλά τα ερωτήματα. Με ποια λογική και κριτήρια τα σχολεία να προωθούν το ακριβότερο προϊόν της Apple σε σύγκριση με την πιο προσιτή πλέον πρόταση της Google και να απαιτούν από τους γονείς να προβούν σε μια επένδυση για ένα προϊόν που σε λίγους μήνες μπορεί να είναι ήδη ξεπερασμένο;
Ας σημειωθεί ότι το σχετικό άρθρο της εφημερίδας δέχτηκε πάνω από 1.300 σχόλια, τα περισσότερα από τα οποία επισημαίνουν ότι η οικονομική ανισότητα θα εντείνει και τη γνωσιακή ανισότητα. Κάποιος γράφει ότι τα παιδιά μπορούν να εργαστούν το καλοκαίρι και, με τις οικονομίες τους, να αγοράσουν τα ίδια το iPad τους… Και καλά ένας μαθητής 16 χρονών. Τι δουλειά να πιάσουν τα 10χρονα και τα 8χρονα; Να πουλάνε χαρτομάντιλα στα φανάρια;
αναδημοσίευση από mao.gr
(οι επισημάνσεις δικές μου)
Το iPad μεταμορφώνει την εκπαίδευση στην Ολλανδία
Ποιος τη ζωή μου;
σήμερα οι καθηγητές... αύριο ίσως εμείς
ΕΛΜΕ Ηρακλείου, παρέμβαση στο Κηποθέατρο
Νίκος Καζαντάκης
Νίκος Καζαντάκης
(1/8/2013)
10 πρακτικά καθημερινά "κόλπα" για το καλοκαίρι
Το βιντεάκι είναι στ' αγγλικά αλλά τα πλάνα από μόνα τους είναι κατατοπιστικά.
Καλή διασκέδαση!
(το έστειλε η Ε.Ρ)
Όσο απλό... τόσο καλύτερο!
αναδημοσίευση από 1ο Χολαργού
"Μια κορεάτικη εταιρία καυσίμων σκέφτηκε κάτι πολύ απλό για να συμβάλλει στη μείωση της κατανάλωσης των καυσίμων. Όσο κι αν ακούγεται παράδοξο….
Δε χρειάστηκε ούτε υψηλή τεχνολογία, ούτε προγράμματα ΕΣΠΑ, ούτε επιτροπές σοφών, ούτε πολιτική παρέμβαση, ούτε…, ούτε…,
Η πρόκληση για την εταιρία αυτή ήταν να μειωθεί ο χρόνος που ψάχνουν οι οδηγοί για να παρκάρουν. Σύμφωνα με τις στατιστικές τους στη Ν. Κορέα ένας οδηγός “καίει” βενζίνη για 15 χιλιόμετρα ανά μήνα ψάχνοντας να βρει κενή θέση για το αυτοκίνητό του. Κοιτάξτε το βίντεο και δείτε τη λύση. Το πρόγραμμα “HERE”. Το αποτέλεσμα… 700 αυτοκίνητα την ημέρα ΔΕΝ καταναλώνουν 23 λίτρα βενζίνης για να παρκάρουν….Την ημέρα είπαμε….."
Το "κάστρο" της Πατησίων
Σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία της Αθήνας, την άλλοτε αρχοντική και σήμερα στην επικαιρότητα μονίμως για δυσάρεστους λόγους, Πλατεία Αμερικής, υπάρχει ένα κτήριο που ξαφνιάζει. Στον αριθμό 54 της οδού Θήρας, ανάμεσα σε πολυκατοικίες και απέναντι σε ένα μοντέρνο δημόσιο σχολείο, το τελευταίο που θα περίμενε να αντικρίσει κανείς είναι ένας Νεογοτθικός πύργος, μέσα σ' έναν πυκνό, εγκαταλελειμμένο κήπο, που πλέον κατοικείται μόνον από γάτες.
Στις αρχές του 20ου αιώνα , οι οδοί Πατησίων και Αχαρνών ήταν οι κύριες οδικές αρτηρίες που οδηγούσαν στις εξοχές και αποτέλεσαν την πρώτη επέκταση του σχεδίου πόλεως Αθηνών. Εκεί εγκαταστάθηκε η αστική τάξη, σε μονοκατοικίες με κήπους, από τις οποίες ελάχιστες δυστυχώς έχουν διασωθεί.
΄Οπως αναφέρει στην έκθεσή της η εισηγήτρια του ΥΠΕΧΩΔΕ κυρία Ιωάννα Σωτηρίου για το συγκεκριμένο ακίνητο, πρόκειται για ένα από τα σπάνια δείγματα εφαρμογής του νεογοτθισμού που εκπορεύθηκε από την Αγγλία στα μέσα του 19ου αιώνα και μάλιστα μια ιδιαίτερα επιτυχημένη εκδοχή αυτού του στυλ.Βρίσκεται κεντρικά τοποθετημένο σε μεγάλη, για την αστική πυκνότητα της πόλης, κατάφυτη ιδιοκτησία. Στην εποχή του αποτελούσε πρότυπο « βίλας εξοχής».
Ο νεογοτθισμός εκφράζεται εύγλωττα με την φρουριακού τύπου αρχιτεκτονική του, που χρησιμοποιεί με μέτρο στοιχεία του ανάλογου λεξιλογίου, όπως τα στηθαία τύπου επάλξεων, τα οξυκόρυφα τόξα των ανοιγμάτων, οι ιδιότυποι πεσσοί του κεντρικού πρόπυλου, οι ρόδακες, τα εμβλήματα κλπ. Ταυτόχρονα όμως το κτήριο διαρθρώνεται άψογα με βάση επιτηδευμένους κανόνες του νεοκλασικού λεξιλογίου, έχοντας τριμερή διάρθρωση με κεντρική μορφολογική ενότητα, διαβάθμιση της διακόσμησης, μέτρο και ρυθμό με την επανάληψη στοιχείων σε άλλη κλίμακα, κορνίζες ανοιγμάτων, ταινία στέψης κλπ.
Σήμερα, παρόλο που περιβάλλεται ασφυκτικά από πανύψηλες, ακαλαίσθητες πολυκατοικίες, αποτελεί μιαν όαση αρχιτεκτονικής δεξιοτεχνίας και φυσικού τοπίου, δηλαδή ένα τοπόσημο (landmark). Πολεμίστρες, λοιπόν, οικόσημα, δυο πανύψηλοι κάκτοι που δεσπόζουν στην είσοδο, αλλά και η ολοφάνερη εγκατάλειψη δίνουν τροφή στη φαντασία κάθε περαστικού, που έχει τη δική του εκδοχή για το μοναδικό αυτό κτήριο. Κάποιοι μάλιστα κάνουν σχετικές αναρτήσεις στο internet.
Κάστρο, ή μοναδικό αρχιτεκτονικό δείγμα, σίγουρα αποτελεί μια ανάσα ρομαντισμού και παράδοσης στα πραγματικά δύσκολα θέματα της πολύπαθης αυτής περιοχής. Κάπου κάνει τα όποια προβλήματα να φαντάζουν παροδικά και όχι άλυτα! Εξ άλλου η ομορφιά μπορεί να δράσει κατευναστικά στα πάθη και τη μελαγχολία των ανθρώπων, παλαιών και νέων κατοίκων.
Κτισμένο το 1914, ιδιοκτησία της αρχοντικής κεφαλλονίτικης οικογένειας Τυπάλδου (Tipaldus) της Χρυσής Βίβλου με ρίζες από τη Νάπολη της Ιταλίας, ακατοίκητο από το 1993, χαρακτηρισμένο διατηρητέο το 2008, έχει αντέξει σεισμούς, καιρικά φαινόμενα, αλλά και ανθρώπινες εισβολές. Σε πείσμα όλων αυτών, ο Πύργος στέκει όρθιος και περήφανος. Θα μπορούσε να αναπαλαιωθεί και να αξιοποιηθεί ώστε να αποτελέσει ένα φάρο αισιοδοξίας και ένα μήνυμα ότι το όνειρο παραμένει ζωντανό και το κέντρο της Αθήνας ούτε γκετοποιείται ούτε ερημώνεται!
πηγή: lifo.gr
"Θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό"...
ένας μελαγχολικός και βαθύτατα λυρικός Αύγουστος
από τον Νίκο Παπάζογλου
Καλό μήνα!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)