ο ζωηρός μαθητής - απόψεις και προτάσεις για την εκπαίδευση
The Upside-Down Laptop Stand
για τους πολύ εξαρτημένους...
δε μου φαίνεται και πολύ βολική!
(πηγή εικόνας: geekologie. com)
Ένας «έξυπνος» βάτραχος!
Ο 27χρονος φωτογράφος Penkdix Palme απαθανάτισε στον κήπο του σπιτιού του, στην πόλη Jember, στην ανατολική Ιάβα της Ινδονησίας, έναν «έξυπνο» βάτραχο, όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά τον ονόμασε. Ο λόγος; Κατά τη διάρκεια μιας ξαφνικής βροχής, ο βάτραχος θέλησε να προστατευτεί από τις σταγόνες και σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει μια φυσική ομπρέλα που βρήκε πρόχειρη! Το φύλλο ενός φυτού τού προσέφερε προστασία τουλάχιστον για 30 λεπτά που κράτησε η βροχή. Και όχι μόνο αυτό, αφού την μετακινούσε κιόλας ανάλογα με τη φορά των σταγόνων έτσι ώστε να παραμείνει για περισσότερο χρόνο προστατευμένος.
(πηγή: perierga.gr)
Γαϊδουροζέβρα!
Καρπός μεγάλου έρωτα μεταξύ μιας ζέβρας και ενός γαϊδάρου!
H Ippo, μια σπάνια περίπτωση γαϊδουροζέβρας, μισό γαϊδουράκι και μισό ζέβρα, γεννήθηκε σε ζωολογικό κήπο της Ιταλίας και χαίρει άκρας υγείας.
Η ιστορία της Ippo είναι πολύ ρομαντική. Ο πατέρας είναι μια ζέβρα που σώθηκε από ζωολογικό κήπο που κήρυξε πτώχευση και η μητέρα ένα είδος γαϊδουριού που απειλείται με εξαφάνιση. Ένας φράχτης χώριζε τα δύο ζώα, αλλά δεν ήταν αρκετός για τη ζέβρα, που τον σκαρφάλωσε και ζευγάρωσε με το γαϊδούρι δημιουργώντας τη μικρή Ippo.
πηγή:lifo.gr
Ο «αληθινός» μικρός πρίγκιπας
για μένα υπάρχει μόνο ένας μικρός πρίγκιπας, αυτός του Αντουάν ντε Σαιντ - Εξυπερύ
κλικ στην εικόνα για διαβάσεις το βιβλίο
"Μόνο με την καρδιά βλέπεις σωστά!
Όταν ψάχνεις με τα μάτια, πάντα η ουσία σου ξεφεύγει!"
Ο Μεγάλος Γκάτσμπυ
«Τι έκανε λέει; Και βέβαια μπορείς να επαναλάβεις το παρελθόν… θα τα φτιάξω όλα όπως ήταν πριν…θα δεις…»
Εξαιρετικό βιβλίο σε μετάφραση του Άρη Μπερλή
"Ο Σκοτ Φιτζέραλντ θα λάμψει σαν κομήτης στην αμερικάνικη λογοτεχνία της δεκαετίας του '20. Θα γνωρίσει την επιτυχία το 1920 ενώ ήταν μόλις 24 χρόνων με το πρώτο του μυθιστόρημα. Θα γράψει στα 28 του ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, τον "Μεγάλο Γκάτσμπυ" και θα προσπαθήσει να ενσαρκώσει το "Αμερικάνικο όνειρο", όπως άλλωστε έκανε κι ο δημοφιλής του ήρωας. Χρήμα, δόξα, έρωτας... στη Νέα Υόρκη του 1920".
«Αμύνεσθαι περί parties»
Ιούλιος 2013, εν μέσω κρίσης
σύνθημα - γκράφιτι σε δρόμο της Αθήνας
.jpg)
τιμοκατάλογος στην παραλία της Ψαρρούς στη Μύκονο
(πηγές εικόνων: iefimerda, facebook)
Το «μαρτύριο» μιας σταγόνας...
Θα μπορούσε να είναι πλάνο από ταινία του αείμνηστου Αγγελόπουλου ή ίσως του Ταρκόφσκι. Ή απλά κάποιοι επιστήμονες έχουν πολλή, μα πάρα πολλή υπομονή. Έτσι έβαλαν μια σταγόνα πίσσας να στάξει το 1944, η οποία έπεσε τελικά πριν λίγες μέρες.
Πρόκειται για το γνωστό πείραμα της σταγόνας της πίσσας που γίνεται εδώ και σχεδόν 70 χρόνια στα εργαστήρια του Trinity College του Λονδίνου. Η κορυφαία στιγμή που περίμεναν οι επιστήμονες καταγράφηκε και από κάμερα.
Η πίσσα είναι μια εξαιρετικά παχύρρευστη ουσία, 2 εκατομμύρια φορές πιο κολλώδης από το μέλι. Οι σταγόνες της θέλουν ακόμη και δεκαετίες να σχηματιστούν. Άπαξ και γίνει αυτό όμως, πέφτουν σε λιγότερο από 1 δευτερόλεπτο.
Το ίδιο πείραμα διεξάγεται από το πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ στην Αυστραλία από το 1927 και η δεύτερη σταγόνα αναμένεται να πέσει φέτος!
(πηγή: dinfo.gr)
Αποχαιρετισμός (θάλασσα)
(αφιερωμένο στα πρόσωπα που έχουμε
αποχαιρετήσει κατά καιρούς)
αποχαιρετήσει κατά καιρούς)
αξεπέραστη ερμηνεία από τον Κώστα Μουντάκη
και μια άλλη εκτέλεση που μου αρέσει
Συγχαρητήρια στους αισιόδοξους!
(την είδα εδώ)
(πηγή εικόνας: lifo.gr)
Όλο το σχέδιο για την κινητικότητα των εκπαιδευτικών: τα κριτήρια για τις 8.000 μετατάξεις
Αναμένεται "θερμός" Σεπτέμβρης σύμφωνα με τις συνδικαλιστικές μας παρατάξεις. Εγώ πιστεύω ότι θα έχουμε πάλι μια από τα ίδια: προκηρύξεις απεργιών με μικρή ή μέτρια συμμετοχή, αδιέξοδα συλλαλητήρια και τα μέτρα να περνούν. Δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει για να αλλάξουν τα πράγματα.
Ή μάλλον έχω καταλήξει κάπου: για να έρθει η αλλαγή πρέπει πρώτα εσύ, εγώ, εμείς να αλλάξουμε. Φορείς της αλλαγής πρέπει να γίνουν πρώτα οι εαυτοί μας, εμείς. Αλλάζοντας και βελτιώνοντας για παράδειγμα τη διδασκαλία μας μέσα στις τάξεις, αλλάζοντας τις σχέσεις και τη συνεργασία μέσα στις σχολικές μονάδες, αλλάζοντας τη γειτονιά που ζούμε, σιγά σιγά την πόλη μας ή το δήμο μας.
Βήμα βήμα οι μικρές αλλαγές θα μας κάνουν να θέλουμε να αλλάξουμε και την κοινωνία μας, τη χώρα μας.
Δεν βλέπω όμως στην καθημερινότητά μου να θέλουν την αλλαγή πολλοί. Εξακολουθούν οι περισσότεροι να μην κόβουν αποδείξεις, αρκετοί να μην κάνουν σωστά τη δουλειά τους, άλλοι να προσπαθούν να σε ξεγελάσουν με δήθεν "προσφορές" να... Τα παραδείγματα μπορεί να είναι ατελείωτα ανάλογα με τα βιώματα του καθενός.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η λύση μπορεί να έρθει μέσα από τις συλλογικότητες με αυτό- οργάνωση χωρίς κόμματα και μεσάζοντες. Ήδη σε πολλές γειτονιές και δήμους της Αθήνας έχουν δημιουργηθεί τέτοια κινήματα. Μπορεί να είναι μια λύση.
επειδή βάρυνε το κλίμα, είναι και Ιούλης, ας γελάσουμε λιγάκι
Κατακτήστε το Έβερεστ!
Το Everest ως γνωστόν στην Αμερική πουλάει τρελά και έτσι η Microsoft σε συνεργασία με την GlacierWorks, έστησαν ένα αλληλεπιδραστικό website, μέσα από το οποίο μπορείτε να περιηγηθείτε από τη βάση του βουνού, μέχρι και την κορυφή του, σαν να συμμετέχετε σε αποστολή. Το site λέγεται Everest: Rivers of Ice.
Διαχειριστής του είναι ο David Breashears, ένας άνθρωπος που έχει περάσει πάρα πολλά χρόνια φωτογραφίζοντας το θρυλικό βουνό και την γύρω περιοχή.
Έχει ανέβει στην κορυφή 5 φορές και μάλιστα το 1985, στη δεύτερή του ανάβαση, πραγματοποίησε και μία ραδιοφωνική εκπομπή. Επίσης έχει συναντήσει τον Sir Edmund Hillary κάτι που τον ευαισθητοποίησε για τα προβλήματα της κοιλάδας. Έτσι προέκυψε και η GlacierWorks, ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που προσπαθεί να δημιουργήσει εκπαιδευτικό υλικό για την περιοχή και όλες τις διαδικασίες ανάβασης στην κορυφή του κόσμου.
Έτσι προκύπτει λοιπόν και η διαδραστική εφαρμογή Everest: RiversofIce, στο οποίο, ως άλλος Edmund Hillary, μπορείτε να ακολουθήσετε βήμα - βήμα μία αποστολή που οργανώνεται για να κατακτήσει την κορυφή του Έβερεστ. Από την πόλη που ξεκινά, κάτω στην κοιλάδα, μέχρι τη κορφή. Με ιστορικά στοιχεία, εξαιρετικής ανάλυσης φωτογραφικό υλικό, τρομερά όμορφη περιήγηση μέσα στις εικόνες (κάτι σαν Street View) και πολλές πληροφορίες.
Απολαύστε το!
πηγή: http://www.anevenontas.gr
(κλικ στην εικόνα για να μεταφερθείτε στην εφαρμογή)
Συνωστισμός: ορισμός και παραδείγματα
συνωστισμός ο [sinostizmós] Ο17 : η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του συνωστίζομαι. α. το στρίμωγμα πολλών ανθρώπων σε ένα σχετικά περιορισμένο χώρο: Tις παραμονές της πρωτοχρονιάς προκαλείται μεγάλος ~ στα εμπορικά καταστήματα. β. συγκέντρωση πολλών ανθρώπων που συνωστίζονται: Xαθήκαμε μέσα στο συνωστισμό. Aποφεύγω το συνωστισμό.
[λόγ. συνωστισ- (συνωστίζομαι) -μός]
(κλικ στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος)
Η κεντρική παραλία του Βrighton, στο East Sussex, με θερμοκρασία 31,4 βαθμών Κελσίου, την υψηλότερη που καταγράφηκε μέχρι στιγμής το φετινό καλοκαίρι στα βρετανικά νησιά
(16/07/2013)
μια καθημερινή μέρα στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας
(πηγή εικόνων: protothema.gr/ iefimerida.gr)
Πλησιάζει η μέρα που δεν θα πάω πάλι στο σχολείο
το γράμμα αυτό στάλθηκε από μια συνάδελφο εκπαιδευτικό στο pitsirikos.net από όπου και το αναδημοσιεύω
Καλέ μου πιτσιρίκο, πλησιάζει η μέρα που δεν θα πάω πάλι στο σχολείο… Πιο πολύ μοιάζει με παράπονο μαθήτριας της Γ΄ λυκείου αλλά είναι παράπονο καθηγήτριας. Παράπονο και θυμός και λύπη και γαμώτο! Μόνο τρόμο δε νιώθω. Ούτε απόγνωση. Δεν τους κάνω τη χάρη.
Δεν έχω βιολογικά παιδιά. Μόνο πνευματικά.
Πολλά όμως! Εκτός από υποχρεώσεις, δεν έχω και φράγκο επίσης. Οι γονείς
απολυμένοι εκπαιδευτικοί αισθάνονται ασφυξία. Κάπως έτσι νιώθουν ή θα νιώσουν
και οι γονείς των μαθητών μας που θα πληρώνουν ακριβά από εδώ και μπρος ό,τι
τους πρόσφερε μέχρι σήμερα η δωρεάν δημόσια εκπαίδευση.
Περίμενα απολύσεις. Δεν περίμενα ξεκλήρισμα
ολόκληρων ειδικοτήτων. Δεν ήθελα καμία απόλυση και αυτό δεν είναι ούτε
ρομαντισμός, ούτε υπερβολή.
Έβλεπα τα διάφορα σενάρια και σκεφτόμουν, με
ποιο κριτήριο θα απέλυαν κόσμο; Στην εκπαίδευση προφανώς αποκαλύφθηκε. Κριτήριο
είναι η ιδιωτικοποίησή της και παράλληλα το αίμα που ζητά η Μορμώ Τρόικα.
Δεν θα σου πω την δεκαπενταετή μου ιστορία ως
εκπαιδευτικός. Ο καθένας έχει τη δική του και είναι σημαντική.
Μου άρεσε το σχολείο. Παρά τον χαμηλό μισθό,
τις δύσκολες συνθήκες στο νησί, τους φίλους και τους γονείς που έλεγαν, πότε θα
πάρεις μετάθεση – λες και δεν έκανα αίτηση, τις δυσκολίες τις διδακτικής
διαδικασίας σε ανομοιογενή τμήματα, είναι όμορφο πράγμα το σχολείο. Η επαφή με
τα παιδιά σε κρατάει νέο. Εμένα τουλάχιστον με κρατάει νέα. Δεν φτάνει που
παίρνουν τη δουλειά μου, που αγαπώ, παίρνουν και το λίφτινγκ μου.
Στους μαθητές παίρνουν μία απ’ τις δασκάλες
τους (έτσι μας φωνάζουν τα παιδιά στο σχολείο, δασκάλα, δάσκαλε, όχι κυρία ή
κύριε τάδε) και βάζουν πάλι στο στόχαστρο το συνήθως πενιχρό εισόδημα των
γονιών τους. Πώς θα ζήσουν τόσα ιδιωτικά ινστιτούτα επαγγελματικής κατάρτισης;
Κάποιοι γονείς πρέπει να πληρώσουν.
Τι στα γράφω όλα αυτά; Λες και δεν τα ξέρεις..
Έτσι επειδή είσαι πιτσιρίκος και τ΄ αγαπώ τα
πιτσιρίκια και σε νιώθω και λίγο φίλο μου τόσο καιρό που σε διαβάζω. Κι επειδή
σκέφτηκα ότι φέτος τον Σεπτέμβρη μάλλον δεν θ΄ ανοίξω την πόρτα της τάξης,
μάλλον δεν θα δω πρόσωπα μαθητών και μαθητριών.
Ήδη το όνομα μου έχει κοινοποιηθεί πριν την
ψήφιση του νομοσχεδίου. Έτσι για να ξέρουμε ποιος είναι πάνω από το νόμο.
Ελπίζω και σήμερα και αύριο, τη Δευτέρα, την
Τρίτη να δω τον κόσμο να μη το επιτρέψει αυτό. Το σχολείο μάς χρειάζεται και το
χρειαζόμαστε.
Αλλά και να το επιτρέψει, στις επόμενες
απολύσεις, στις επόμενες καταστροφές εγώ πάλι θα είμαι εκεί να φωνάζω όχι!
Χρειάζονται πολλά όχι και δυνατά.
Σε φιλώ
Ο κόσμος χωρίς κινητά...
Με ένα χιουμοριστικό βίντεο αποφάσισε η Qualcomm να δώσει την απάντηση στο ερώτημα πως θα ήταν η ζωή αν δεν υπήρχαν τα smartphones και κατ' επέκταση αν δε μπορούσαμε να δούμε τα ε-μέιλ μας, να ανανεώσουμε την κατάστασή μας στο Facebook, να παίξουμε Angry Birds και να παρακολουθήσουμε βιντεάκια στο YouTube. Ή καλύτερα αν όλα αυτά τα κάναμε στον πραγματικό κόσμο:
(πηγή: iefimerida.gr)
Glass Beach
Glass Beach
Κανείς δεν θα πίστευε τα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα πως μια περιοχή που εξελίσσεται σε χωματερή, με την αλλαγή του αιώνα θα ανακηρύσσονταν προστατευόμενη περιοχή. Ωστόσο, αυτό ακριβώς συνέβη στην παραλία που είναι γνωστή με το όνομα Glass Beach και βρίσκεται λίγο έξω από το Fort Bragg στην Καλιφόρνια.
Οι κάτοικοι, ελλείψει χώρου περισυλλογής σκουπιδιών και με τη θάλασσα τόσο κοντά, σκέφτηκαν πως η λύση ήταν απλή και... προφανής! Θα έριχναν τα σκουπίδια από την άκρη ενός γκρεμού σε μια παραλία της περιοχής τους!
Ο συνεχώς αυξανόμενος πληθυσμός της πόλης, αλόγιστα-για να μην πούμε και με χαρά(πρέπει να ομολογήσουμε πως το να πετάς σκουπίδια από ένα γκρεμό είναι πιο διασκεδαστικό απ'το να βγάζεις απλά τα σκουπίδια έξω) συνέχισε να πετάει να σκουπίδια του εκεί για χρόνια. Το έκαναν με ευχαρίστηση και ακατάπαυστα.
Οικιακές συσκευές, μηχανικά εξαρτήματα, ολόκληρα αυτοκίνητα και φυσικά γυαλιά έπεφταν από εκείνη την άκρη του γκρεμού στην παραλία.
Ο συνεχώς αυξανόμενος πληθυσμός της πόλης, αλόγιστα-για να μην πούμε και με χαρά(πρέπει να ομολογήσουμε πως το να πετάς σκουπίδια από ένα γκρεμό είναι πιο διασκεδαστικό απ'το να βγάζεις απλά τα σκουπίδια έξω) συνέχισε να πετάει να σκουπίδια του εκεί για χρόνια. Το έκαναν με ευχαρίστηση και ακατάπαυστα.
Οικιακές συσκευές, μηχανικά εξαρτήματα, ολόκληρα αυτοκίνητα και φυσικά γυαλιά έπεφταν από εκείνη την άκρη του γκρεμού στην παραλία.
Ώσπου, η περιοχή απέκτησε ένα νέο όνομα: Οι Χωματερές (The Dumps).
Κάπου στη δεκαετία του 1960, η ηγεσία της πόλης μαζί με το τοπικό συμβούλιο ύδατος, αναγκάστηκε να δώσει ένα τέλος σ'αυτή την κατάσταση, δημιουργώντας ένα νέο χώρο ρίψης απορριμάτων και κλείνοντας την παραλία χαρακτηρίζοντας την ως παράνομη χωματερή.
Ακολούθησε μια μεγάλη προσπάθεια ώστε να επιτευχθεί ο καθαρισμός της παραλίας. Τα τοξικά και μεγάλα κομμάτια των σκουπιδιών απομακρύνθηκαν. Ένα πράγμα μόνο, ήταν ακατόρθωτο πια να γίνει. Να μαζέψουν τα γυαλιά.
Οι δεκαετίες φθοράς που πέρασαν πάνω απ’ αυτά τα κομμάτια γυαλιών που είχαν ριχτεί στην παραλία, είχαν ολοκληρώσει ήδη το έργο τους. Τα καιρικά φαινόμενα και τα κύματα, αναδεύοντας τα γυαλιά, τα είχαν σπάσει, σφυροκοπήσει και μετατρέψει σε λεία, μικρά, στρογγυλεμένα αντικείμενα - εκατομμύρια απ'αυτά!
Οι δεκαετίες φθοράς που πέρασαν πάνω απ’ αυτά τα κομμάτια γυαλιών που είχαν ριχτεί στην παραλία, είχαν ολοκληρώσει ήδη το έργο τους. Τα καιρικά φαινόμενα και τα κύματα, αναδεύοντας τα γυαλιά, τα είχαν σπάσει, σφυροκοπήσει και μετατρέψει σε λεία, μικρά, στρογγυλεμένα αντικείμενα - εκατομμύρια απ'αυτά!
Έτσι, στα πρώτα χρόνια του αιώνα μας, η προηγούμενη ονομασία «The Dumps» (οι χωματερές) αντικαταστάθηκε από μια νέα, πιο ελκυστική «Glass Beach» (Γυάλινη παραλία).
Αυτή τη στιγμή η παραλία είναι ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός, απαράμιλλης ομορφιάς. Οι επισκέπτες συρρέουν κατά εκατοντάδες με την επιθυμία, φεύγοντας να πάρουν κάποια κομμάτια γυαλιού μαζί τους, αλλά η ειρωνεία είναι, πως αυτά τα γυαλιά που κάποτε ήταν παράνομο να τα πετάξεις σ' αυτήν την παραλία, είναι πλέον παράνομο να τα απομακρύνεις απ' αυτήν!
Η Φύση για άλλη μια φορά έδειξε τη δύναμή της!
Διόρθωσε το λάθος των ανθρώπων και ενσωματώνοντας αυτά τα ανθρώπινα σκουπίδια τα έκανε κομμάτι της και αποκατέστησε την ισορροπία!
(
πηγή: στάλθηκε με μέιλ)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)